Yine hüzün dokunmuþ kirpiðine dün akþam, Duydum ki bir vefasýz uðruna aðlamýþsýn. Beni sensiz býrakýp gittiðin o son akþam. Bende bir vefasýzýn uðrunda aðlamýþtým…
Kan dolmuþtu gözlerim yüreðim üþümüþtü. Hatýranla hasretin aklýmý bölüþmüþtü. Sanki deli poyrazlar ruhuma üþüþmüþtü. O akþam mevsimleri hep sonbahar sanmýþtým…
Sessizce boyun büktüm gözyaþlarý içinde, Dünyanýn tüm renkleri hep siyahtý içimde, Katilimde belliydi iþlediðim suçumda, O akþam aynalarda yüzümü býrakmýþtým…
Unutursun demiþtin gözlerime bakmadan, Ben beni unutmuþtum sen kapýdan çýkmadan, Aklýmla savaþýrken delirmekten korkmadan, O akþam yüreðimin sabrýyla sýnanmýþtým…
Ne tek kelâm sitemdin ne beddua dilimde, Gittiðin günden beri ayný dua dilimde, Sen benim tek sýlamdýn gurbetin son ilinde, O akþam son bir defa sözüne inanmýþtým…
Yüreðim elvermiyor eden bulur demeye, Demesem de kalmýyor mazlumun ahý yerde, Bir kefen gibi sarýp yüreðimi bu derde, O akþam gölgelerin arasýna dalmýþtým…
Þimdi ben söylüyorum gün gelir unutursun. Anýlar defterinde hep hayal kurutursun. Gözyaþlarý içinde kendini avutursun. Sende sana yanarsýn gittiði o son akþam. Usul usul kanarsýn terk ettiði o akþam…
Yusuf MESCÝOÐLU 09.01.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.