.. Sevda Sýrat’ýndan geçerken ayaðý takýlýp tökezlemekti... Her sendeleyiþinde yeri alnýndan öpmekti, Cürmü kadar yer doldurmanýn telaþýnda iken, Dünya kadar Yürek yakmaktý... Cennetten kovulmaya sebep, yasaklarýn,günahlarýn en masum haliydi... Zamansýzlýðýn çaresizliðine inat kefene bezediðin yaralarýndan Aþk akarken, küf sinmiþ harflerinden alayýmsý bir serzeniþle gülümserken masum bir güneþ ýþýðý
Yaralarýndan tanýdým seni... Adýn Aþk’tý...
Nefsinin elinden ardý sýra kaçmaya çalýþýrken, ardýna düþüp kan-a kan-a Nar-ý mey içmekti... Çöllere düþmekti, Gönüllere biçilmiþ süslü bir kaftandý...
Yüreðindeki yangýndan tanýdým seni Adýn Aþk’tý...
...
( Karanlýk uykulara direnen düþlerden, lâl bir dilin,saðýr edici sükûtuyla haykýrmasý edâsýyla sana biriktirdiðim bütün baharlarýmý adayarak dünyaya... )
Gökkubbenin arþýna Meylettim diz üstü, Eþsiz Maviliðin kýyýsýnda, seni diliyor,seni istiyor,seni özlüyorum..
Ertelenmiþ zamanlarýn koynuna baðdaþ kurmuþ Ölümsüyorum, çok deðil, aldýðý kadarýný geri istiyorum..
Keþfedilmemiþ bir ülkeydi belkide Adýn benim için, Her harfi bu diyarýn serabý... Varlýðýnda , ikram sunulan Âb-ý hayat tadý...
Eyy Daha ne olduðuna bile karar veremeyen. Aþkmý geçti üstünden nedir bu B/ezginliðin sebebi..? Yoksa yüreðim mi küçük geldi sana, söyle kaç harf koþtun peþimden,yetiþemedi adýma adýn…
çýkar artýk sýrýlsýklam olmuþ kinini ön balkona as ve kurut... Arýnsýn yüz asýrlýk kiri pasý... Alnýndaki Yusuf lekelerini silmeye kalkma sakýn, o senin kaderin...
Bir ölümlük Nefs-i Emmare’nin,günahlarýndan sýyrýlma çabasý ile Bir çizik daha atýyor Melekler alýn yazýmýza, Hadi saðdan sola hatm et bizi. yada her zamanki gibi git, ama bu sefer ardýnda býraktýðýnýda al git...
Ölmek için yaratýlmýþtý sanki... Adý Aþk’tý...
Gökhan Yalçýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
vakt-i sükut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.