Müsteir Bakışlı Hüzün

sükut gecelerden kalma
bir karanlýk bir de yalnýzlýk
yýldýzlar bile inadýna
müsteir bakýþlý

hayat akarken hýzla
kayboluyor zaman bekleyiþin içinde
düþlerim çok kýsa
çalmadan geçiyorlar kapýmý
kýrýk bir kalp aðrýsý sol yanýmda

biraz gevþete bilsem göðüs kafesimi
ve bilsem ki beklemektesin
koþacaðým rüzgara karþý
hissedecek ruhum buselerini
yaðmurla yarýþacaðým

günah bir aþk emanet edip gitsende
sevabýmsýn benim
sebebim
çaðýr her seferinde gelip
sevdamla emzireceðim

istersen yolla serimi giyotin’eya
yokluðunda
þiir yazacaðým aþka
kýrmýzým yenik düþmeyecek siyaha

silemedim gecelerin gözlerini
aðlamaktalar
mum tutan kýlavuzum
önde giden tatlý bir sýzýmsýn
ruhum kayboluyor hecelerde
bil ki gitsende
denizlere yelken açtým haberin yok
nerde bir çift el görsem
imrenici gözlerle bakrým
haberin
içimde ki sarhoþluðun gölgesinde

sanma sürünüyorum ucubelerde
kevser ýrmaðýnda yýkanýyor yüreðim
yudum yudum avuçlarýndan su içerken hasretin
sevdanla yorgun beklemekteyim

anaforum sýð derinliklerde
her sabah derin bir sükunetle
çekerken seni içime
gün solduruyor anýlarý
sancýyorsun kalbimin kuytu köþelerinde

hangi yana dönsem
gözlerinde ki müessir eda
gözlerime seniha...





Sosyal Medyada Paylaşın: