AFFET DEME
Sakýn ardýna dönüp de bakma.
gelmesin aklýnýn kenarýna,
nerdedir,ne yapar diye?
düþünme bir an bile beni,
býraktýðýn yerde deðilim ben.
körü körüne baðlanan,
aþk deyip ardýna sýðýnan,
kol kýrýldý yen içinde kalsýn demiyorum .
caným yanýnca, geçecek demiyorum,
sabahlara kadar sessizce aðlamýyorum artýk.
þimdi baðýrýyorum avaz avaz,
dost düþman duysun istiyorum.,
ben varým yalnýzca ben,
yaþamam gerekeni yaþayan,
caný acýdýðýnda hesap soran,
göz yaþlarýný cesurca
insanlarýn gözüne soka soka aðlayan,
tökezleyince umudu kýrýlmayan
daha bi dik duran,
ben varým..
affet deme bana,
bak bu kadýn senin eserin.
lütfen sen affet beni,
taþýyamam daha fazla seni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyide cinaloğlu doyran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.