YALIN AYAK
Yalnýzlýktan mý söyle ? Meyven ne kadar acý ;
Nicedir zikredersin, daðý elma aðacý?
Senin gibi var mýdýr, yalnýzlýðýna gülen?
Kaç çoban gelip geçti ? Dibinde gölgelenen...
Eðilmeye baþladý senin gibi bedenim ;
Dalýndan kýzak yapan, o güzel çocuk bendim.
Seni beklemek yordu, beni koþmak bilesin ;
Eskiye benzemiyor, rüzgara duran sesin.
Gündüz güneþe gülen, nerede yapraklarýn?
Uzun kýþ geceleri, sevgilisiydin karýn.
Beklemek ne güzeldir, öyle koyun koyuna;
Seni de getirmiþler feleðin oyununa.
Kaç yýl oldu saymadým, görmeyeli biz, bizi ;
Haberin olsun artýk yakarlar ikimizi.
Seni harlý ocakta, beni de cehennemde!
Þimdiden yana durur, ateþ benim sinemde...
Kimler yanýlttý beni, senin bilirdim cennet ;
Kalubela’dan beri, kardeþ miþiz ebencet.
Çýplak kalmak ne demek, tadýp da bir bilseler;
Üstümüze uymuyor, ne gündür elbiseler.
Kolunu versen bana, yine bir kýzak yapsam;
Remzi Dayý dövse de, hüngür hüngür aðlasam!
Gördün ya akibeti, dað çýplak, ova çýplak;
Yalýn ayak gelmiþtik, gideriz yalýn ayak...
Küçüldükçe küçüldük, artýk büzülüyorum;
Kuþlar ne yapar sensiz, o na üzülüyorum.
Hadi aç kollarýný, bu bir ölüm busesi!
Sarýyor dört bir yaný, þimdiden kanat sesi...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.