Utanıyorum

Bir merdiven baþýnda veyahut ki sokakta,
Bakýþýp ta kaçýþan gözden utanýyorum...
Boyu bir kaç karýþlýk tülden ince etekte,
Namusunu saklayan kýzdan utanýyorum...

Ýnsanýn ar damarý narin inceden ince,
Dalýnda büyümeli her çiçekle her gonca,
Her bir lezzet her bir zevk olmalý edebince,
Edepsizce hayvani hazdan utanýyorum...

Manamý kültürümü bilmem nerde saklarým,
Pirinçlerden, nohuttan bulguru ayýklarým,
Bir meçhule yürütür beni þu ayaklarým,
Bizi bizden götüren dizden utanýyorum...

Vitrindeki mal elden, kümesteki fol elden,
Ne etsem kar etmiyor mutluluk çýkmaz faldan,
Hani nerde birliðim? Herkes ayrý bir telden,
Baþka sözden beslenen sazdan utanýyorum...

Dudaklarý hýzmalý kulaklarý küpeli,
Sol elinde gül olan sað elinde sopalý,
Sakalý kirli sakal, saçý yüksek tepeli,
Bu þekilden, bu tipten, tarzdan utanýyorum...

Bir türlü doymak bilmez þu aç gözlü hýrsýzdan,
Ne yaptýðýný bilmez dengesiz, ayarsýzdan,
Plajlarda üstsüzden, hamamdaki arsýzdan,
Anadan üryan geçen yazdan utanýyorum...

28.06.2008 Kütahya

Sosyal Medyada Paylaşın: