Ben...

Üstad Abdurrahim Karakoç’un ’’ Ben ’’ þiirine naziredir.



Ben; uçsuz ummanýn deniz feneri,
Ben; sýra daðlarýn kýraç döþüyüm.
Ben; kökleri çürümüþ umut çýnarý,
Ben; Mevla’nýn akýl ermez iþiyim…

Ben; sevda yolunda o yare kurban,
Ben; kendi özümde kendime yaban,
Ben; taþlý toprakta kýrýlmýþ saban,
Ben; hem saðýr, hem kör, hem de þaþýyým…

Ben; kendine uzak kendi özünde,
Ben; yaralý ayak aþkýn tuzunda,
Ben; bir divaneyim yarin gözünde,
Ben; kara gecenin soðuk düþüyüm…

Ben; hayraným usul usul geliþe,
Ben; alýþtým caný taþa çalýþa,
Ben; kimim ki vuslat bana iliþe,
Ben; yedi iklim dört bucak kýþýyým…

Ben; zarar hanýnda caymayan deli,
Ben; üç yanýna beþ koymayan deli,
Ben; düþman canýna kýymayan deli,
Ben; pek acayip bir hilkat kiþiyim

10.11.2010 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın: