O köþeyi dönüþünle,yüzündeki tebessümünle,
O ilk bakýþla,neydi yüreðime doðan?
Binbir renkle geliþlerin bana,
Benim seni görme telaþlarým..
Saatlerin dakikalarýný her vuruþu,
Seninle uyuyup her sabah sana uyanýþlarým neydi?
Yaþadýklarýmýn saman alevi misali olmayacaðýný anlatýyordu..
Çok sonra anladým bendeki seni.
Çok sonra..
Sesini duymadýðým,yüzünü görmediðim
Her geçen gün,içimdeki seni büyütüyordu.
Çünkü sen yüreðime doðmuþtun artýk..
Beni içten içe eriten þey,
Seni büyütüyordu bende oysa.
Gülüþün,sesin,sen,
Varlýðýn her yanýmdaydý.
Yüreðimde her saniye büyüyen seni söküp atamazdým.
Bu devirde,böylesine birini sevmek;
Sevileni mutlu etmeliydi.
Önce ben bilmeliydim,inanmalýydým
Sonra da yüreðime doðan sen bilmeliydin,inanmalýydýn...
Yine binbir renk ile gelebilmek için bana...
Feride Abay
Kasým-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.