keþke zamaný dondurabilseydik keþke… yelkovanlara ip baðlayýp susturabilseydik tiktaklarýný zamanýn keþke bir punduna getirip öldürseydik akrebi uyutsaydýk saniyeleri pamuk yastýklarda ak düþürmeseydik saçlarýmýza gözlerimizin çevresi daha diri kalsaydý keþke ellerimiz de titremeye baþlamasaydý gözpýnarlarýmýz gibi hayat aðacýný bir noktada durdurabilseydik begonyalarýmýz ölmeseydi güllerimiz dökülmeseydi keþke kýrlangýçlarýmýz hazin bir uçuþun firarisi olmasaydý balýklar aðlamasaydý bir dilencinin yalvarýþlarýna þahit olmasaydý kulaklarýmýz bir çocuðun aðlayýþýný görmeseydi gözlerimiz keþke… aaah ah ne olurdu be dostum silmeseydi yanaklarýmýzda yola yapan gözyaþlarýný ellerimiz hep; hep kuru kalsaydý mis kokulu mendillerimiz ne olurdu? yaþamýþ mý olurduk yoksa acýlara karmadýðýmýz mutluluklarý tadacakmýydýk... deðer be dostummm deðer acýlara katlanmaya sonunda layýk olacaksak eðer mutluluklarda kanatlanmaya... deðerdi; acýlarýn ýslaklýklarýný yaþamaya... gözpýnarlarýmýzdan akan yaþlarýmýz belki de mutluluk ekiyor bilemeyiz ki yarýnlarda yaþayacak olduðumuz meçhul güzelliklere...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.