Çocuk

Çocuklar oynarken neþeli sesleriyle,
Mýzýkacýlar geçiyor sokaðýn baþýndan
Canlý ve hareketli tramvay gölgesinde
Bir el uzanýyor alabildiðince.
Gayri sevinçli, acemi bir el.
Aniden siren sesleri duyuluyor,
Belli ki sevinçli el yerde yatýyor.
Makinist bir hayli hiddetli,
Bir haylide þaþkýn yapabildikleriyle.
Kalabalýk doluþuyor,
Ýstiklalin tam göbeðinde.

Bir taraftan sinek výzýltýsý sesler,
Bir taraftan da gayri meraklý gözler
Herkes þaþkýn, herkes tedirgin.
Yapabildikleri bir þey yok alabildiðince.
Ýçlerinden bir çocuk sesi geliyor,
Anne anneciðim diye.....
Üç beþ gayri kendinden emin,
Gayri basamaklarý derin
Hür uzanýyor çocuða.
Bu kez suskunluðu ambulansýn sireni bozuyor
Hayli yorgun, bir o kadar da gecikmesiyle.
Karga tulumba çocuðu bindiriyorlar
Sanki 50 kiloluk çuval sýrtlýyorlar.

Ambulans hareket ediyor,
Kalabalýk göz arkasýndan gidiyor.
Kimliði meçhul çocuðun,
Yerde býraktýðý bir simidi
Birde çorapsýz yýrtýk ayakkabýlarý.
Giden çocuðun ardýndan birisi sinirli,
Ýyi ki çarpýldý diyor velet,
Gözler sesin geldiði yöne dönüyor.
Adam devam ediyor kayýtsýz söylemlerine.
Anlatýlanlara göre çocuk tinerciymiþ,
Yol kesiyor, haraç istiyormuþ.
Böyleler yaþamamalýymýþ falan da filan.
Kabahatli besbelli yine çocuk çýkýyor.
Ayaðýndan çýkan yýrtýk pabuçlarýyla.
Sorgulamýyorlar sireni,döneni.
Sadece çocuk sorgulanýyor,
Gayri bitmiþ,gayri savunmasýz haliyle.
Kimse demiyor ki,
Yaþý ya on üç, ya on beþ olan çocuðun arkasýndan.
Bize ne oluyor diye......

Hakan Özen





Sosyal Medyada Paylaşın: