bastýðýn her karýþ toprak bu Vatanýn ama dur ! basma tabanlarýnla öyle rahat mayýnlarla döþenmiþken ki bilmezsin sen... bu köyün yarýsý el ve ayaktan yoksun býrakýldý
ben doðu’da doðdum ama orda büyümedim ama bu deðildir ki bilmediðimi her tarlada bulunan oyuncaðýn oyuncak gibi elde durmadýðýný
dur basma ! burda her gül su yerine kan taþýr damarlarýnda bak sonra aðaç dallarýnda toplamaya kalkarlar parçalarýný.
ben doðu’da doðdum. ama orda büyümedim ama bu demek deðildir ki hemen hemen hergün gazetelerin bilmem kaçýncý sayfalarýna haber niyetine- kýsa bir not gibi düþtüðünü görmediðimi oyuncak diye tarlada bulduklarý bir cismi kurcalarken yýlda bilmem kaç çocuðun öldüðü... ya da bu nedenden dolayý kör topal bir ömür tüketmek zorunda kaldýklarýný ben bilmezmiyim sanýrsýn ?
"peki her çocuða bir fidan deðilde birer mayýn ekildiðini biliyormuydunuz topraða? " sakýn benden duymuþ olmayýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.