*Ömür En Büyük Yalandır *

Ömür En Büyük Yalandýr*



Bir gemi hazýrla, yalnýz ikimiz için
yola çýkýyoruz, topla anýlardan ne varsa
perdeler açýk dursun,kýpýr kýpýr omuzlarýnda
sakla mehtabý, dilsiz yerinde gecenin
sevdiðim çiçekleri býrak pencereme
içimdeki seni al, ser sulara
ne yaþadýksa sil geçmiþten
tersyüz et mevsimleri, martý seslerine ekle
belki güzeldir, boynu bükük birkaç söz
ne demiþ kafesteki bülbül
ömür en büyük yalandýr
aþk ve özgürlük olmayýnca.



Sorarým sana, neden hep böyle yabancýyým ben?
sevmiþtim bir zamanlar, sessiz ve karþýlýksýz
küstüysem, yaþam soluyorsa intiharýný
bil ki suçlusu sensin
artýk görünmüyorsun düþümdeki kentlerde
rüzgârla esen baþkasýnýn kokusudur, yüzümle çakýþan
þimdi,
adýný saklayan adsýz bir sokak gibiyim
bilmem ki seni nasýl anlatmalý
göçmen kuþlar uçup gitti, menekþeler soldu
körlendi yalýn kapýlar
ne bir dost, ne de yükümü taþýyan karýncalar kaldý.



Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
30.10.2010
Saat. 14. 16
Sosyal Medyada Paylaşın: