Öyle anlar olur ki, aþk da/sevdâ da yalan Hayat biter/tükenir, “sevgidir” geri kalan Konuþtukça gönlümü, aklýmý baþtan alan Dile yazmazsam olmaz, þiirin âlâsýný.
Ellerin ellerimde, sarp kayadan indiðin Gözümden hiç gitmiyor, o dalýma bindiðin Küreði çeke çeke, denizde gezindiðin Sala yazmazsam olmaz, þiirin âlâsýný.
Yitirdiði sevgiyi, her fýrsatta arayan Gerçek insan odur ki, Hak aþkýyla kuruyan O yârin iffetini, kem gözlerden koruyan Þala yazmazsan olmaz, þiirin âlâsýný.
Sevdânýn aleviyle, kalbimi bürüdüðü Emlik kuzu misâli, peþinden sürüdüðü Hem de ritmik þekilde, o yârin yürüdüðü Yola yazmazsam olmaz, þiirin âlâsýný.
Turnalarla selâmý, bir getiren/götüren Âþýk kimdir sorarsan, o gönlünü yitiren? Tâ uzak diyarlardan, yârden haber getiren! Yele yazmazsam olmaz, þiirin âlâsýný…
09/11/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.