Göç..
ey yerküreye sessizlik ören gece
Ay denizinde yüzen ýþýksarý yýldýzlar
öpün hadi en incindiðim yerimi
yaz yüzlü çocukluðumu öldüren
zor zamanlardan geliyorum
can içre üzülmelere çözülmüþ sözlerim
karnýmýn tarlasýnda ezik ýtýrlar
laar..
lar...
ah efkâr-ý hazin
ah zul
her köþebaþýnda vur kaç acý istifleyicileri
eyvahlar gün ortasýnda süngüler
aþýrý dozda intihar
ey kalbimi uyumayan yaðmur
cebinde ýslýk taþýyan alþimist rüzgâr
öpün hadi hece hece en incinen düþlerimi
güvercinlerimin topa tutulduðu
ev içlerimin ateþe verildiði kýyametten geliyorum
burnumdan getirilmiþ anamdan emdiðim süt
yorgunum bitkinim mor halkalý göz altlarým
saçlarýmda delimsirek kýþ tarihi
göðsümde çað belâsý üryan yaralar
lar..
laar...
ah ne kadar zindan gün
kirli sesler ortalýðý
bir o denli saðýr vicdanlar aç arsýz
ve cahil ve cellat ve katil Allah’sýzlar
onlar ki þimdi sorsanýz güya insan
ki onlar dünyayý hâlâ bir ötesiz
öküzün boynuzunda sanýyorlar
ey kurban olduðum toprak
göðe kökünü yere dallarýný uzayan aðaç
örtün üstümü hançerem paramparça
kolum bacaðým yok gülüþüm alýnmýþ
çocuk kirpikli düþlerim hepten enkaz
aðýt yakan analarýn
ciðerine har düþen babalarýn
hiçbir dile çevrilemeyen acýlarýndan
izahsýz nefessizim
kýrýlmýþ bahsim olan hayata inancýmýn kemikleri
göçmüþüm günden ismimi cismimi
çoktan geçmiþim umuda sofra kurup
kelimelerin yakasýna çiçekler iliklemeyi
ah bu kepazelikte
ah böyle tütmez ocaklar
ziyan edildikçe gözleri karanfil
yüreðimin þair andý suðra yavrucaklar
ey ömrümün son þiiri
ey fani gövdemin en temiz elbisesi
sarýp sarmalayýn hadi en incindiðim yerimi
aslýnda herkesin hiçbir þey olduðu
s(k)avrulmalar diyarýndan geliyorum
avazým kadar susmuþ
suslarýmýn aðýrlýnca haykýrmýþým
fakat yýlmýþým þakaðýmý diyorum
gök terli boynumda vurulmaktan tekrar be tekrar
baðýþlasýn anam gücenmesin babam
aðlamasýn güzel kýzým caným oðlum içlenmesin
en fazla yumup sözlerimi çürüyeceðim fani tenimi
yeter ki yek suçum aþk olsun sebebim sevmek
gecenin alnacýnda aðlaþan dua kolyeli melekleri
ah onlar hak hukuk eþitlik adalet
hürriyet kardeþlik zeytin ve incir aþkýna
ki inanç ve bereket ahh
ar edep namus onlar
.
.
.
Sevinç USLU
( hare__ Ýnsaným iþte, ANLAYANA*___ ../.. Ýstanbul )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.