ISLAK

Sensiz gecelerin uyanýþýnda, düþler ýslak
Kirpikler, gözler ýslak
Yine yaðmur yaðdý dün gece
Yollar, kaldýrýmlar, damlar ýslak

Yine ayný angarya, giyindim
Senin boynuma baðladýðýn gibi taktým atkýmý
Dýþarýya attým kendimi, kilitleyip kapýmý
Aðaçlar, dallar, yapraklar ýslak

Ellerim pardösümün ceplerinde, yürüyorum
Rüzgâr esiyor, serin serin
Atkým dalgalanýyor boynumda
Yalnýzlýk okyanusunda
Yol alan bir geminin sancaðý gibi
Atkým savruluyor boynumda

Yürüyorum ýslak yollarda
Ellerim cebimde yürüyorum
Orhan Veli, Cahit Sýtký’yý düþünüyorum
Nazým Hikmet geçiyor, gözümün önünden
Bütün þairlerin ortak noktasý bu galiba
Hepsinin ilhamý hasretten, acýdan, kederden

Yolda birikmiþ suya basýyorum, farkýnda olmadan
Çorabým ýslanýyor
Üstat Cemal Safi geliyor aklýma
“Elbisem gündelik, pabucum delik,
Haberin olsa da sobayý yaksan.
Yaðmur iliðime geçti üstelik
Ýçim ürperiyor, ya evde yoksan” diyor

Sonra, seni düþünüyorum
Islak saçlarýnýn kokusunu
Ve dudaklarýmý bedeninde gezdirdiðimde
Ýç çekiþini
Seni düþünüyorum, ýslak tenini
Ýçime çekiyorum nefesini
Her þey ýslak tepeden týrnaða, aþk ýslak

Yollar ýslak, kaldýrýmlar ýslak, damlar ýslak
Hüzün taneleri üstüme damlýyor
Biliyor belki de, sensizliðin beni kahrettiðini
Belki de halimi anlýyor
Sabahattin Ali, kulaðýma eðiliyor
“aldýrma gönül, aldýrma” diyor…


Gürsel ÝLERÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: