Bu günde gelmedin,yine karanlýklardayým Boynum tutuldu,gözlerim karardý yolunu gözlemekten Kapýnýn ardýna kurmuþum yataklarý Ve evde ki süküneti saðlamaya çalýþýyorum Sadece geleceðin andaki sesi duymak istiyorum Baþkada hiç bir sesi,hiç bir þeyi görmek istemiyorum Mutfakta bulaþýklar yýðýlmýþ üst üste Ortalýk darmadaðýn,her þey bir tarafa savrulmuþ Üstüm baþým kir içinde.saçým sakalým uzamýþ Görenler hayrete düþüyor ne olmuþ buna diye Sen yoksun diye caným hiçbir iþ yapmak istemiyor Sadece senin geleceðini beklemekten baþka Ne zaman döneceksin ne zaman hayat vereceksin bu eve Ne zaman içimi ýsýtacak,günümü aydýnlatacaksýn Ne zaman güneþ gibi doðacak,yýldýz gibi parlayacaksýn Dön ne olur hem kendini hem beni harab ettiðin yeter Dönki güller açsýn,huzur sarsýn dört bir yaný Hadi bekliyorum,it kapýyý ýþýðýnla aydýnlat dünyamý...
Zanahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
zanahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.