Son Gemi
Her gün bir hüzün gemisi kalkýyor yüreðimden,
Bir fýrtýna kopuyor,med cezirler oluþuyor,
Yanlýzlýðýma yanlýzlýk katýyor her kalkan gemi
Daðlarý ardýnda,boranlarý sesinde býrakýyor
Her gün bir göç kalkýyor gözlerimden,yüreðimden
Þimdi bomboþ bir maðara misali kimsesizim
Her aným bir acýdir þimdi,katliamlarýn karýþtýðý
Bazen halepçeyim,bazen guantanamoda bir esir kampý
Her gün parça parça eriyor bedenim,buzdaðý gibi
Sel olmuþ,deprem olmuþ,dünyayý tehdit ediyorum
Ýnanmýyorum bu gözlere ben ben deðilim artýk
Örf ve adetleri ayaklar altýna almýþ bir suçluyum þimdi
Baþlarýna yemin ettiðim çocuklarda yok artýk yanýmda
Yeni bir düzen,yeni bir yaþamýn peþine takýldýlar
Kor kor alevler yükseliyor yüreðimde,ateþ kusuyorum
Ve kalkan bu son gemi,senide alýp götürüyor yüreðimden
Zanahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.