BU SON GİDİŞİN
Bu son gidiþin, diðerlerine benzemiyor
Kapýyý çekiþin, elveda deyiþin
Yüzünü son kez çevirip, göz gezdiriþin
Diðerlerine benzemiyor, ah! Bu gidiþin
Hangi suskunluk var ki, bin küfür
Baðýrýþ çaðýrýþtan, kavgadan beter olsun
Hangi suskunluk var ki, böylesine yaralasýn
Bu sessizce gidiþin, nasýl hayra yorulsun
Bu son gidiþin, bütün saatleri bozdu
Akreple yelkovan grevde, zaman durdu
Ýte köpeðe malzeme oldu, ayrýlýðýn böylesi
Bu son gidiþinden sonra
Düþmanlarýn yüzünde bir mutluluk ifadesi
Bu son gidiþin, azdýrdý yürek yaramý
Hiçe sayýp yine haramý
Þarap ile söndürdüm, günde beþ paket sigaramý
Bu gidiþin kýrdý, kanadýmý, kolumu
Tanýdýklara rastlayýp, sormasýnlar diye seni
Deðiþtirdim, çarþýya, pazara giden yolumu
Sensizlik yine sapýttýrdý rüyalarýmý
Sabaha dek tekmeliyorum, yastýðýmý, yorganýmý
Bu son gidiþin, iyiden iyiye kesti iþtahýmý
Ýçme, diyordun ya, bana
Ýnadýna
Bira ile yapýyorum þimdi, sabah kahvaltýmý
Bu son gidiþin, diðerlerine hiç benzemiyor
Bu kadar zaman oldu, telefonum çalmýyor
Ýçimden bir ses, hiç iyi þeyler söylemiyor
Çok acayip, çok farklý bu son gidiþin
Neredesin
Bu son gidiþin, diðerlerine benzemiyor
Galiba sen, dönmeyeceksin…
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.