Aþk bu iþte, Kerem/Aslý misâli O tutuþa, âþýk yana, can cana. Kâinatta, zî-rûh denen ne varsa Caným sana, her þey sana, can cana.
Kin/garazý, bir tarafa atalým Bir caným var, gel berâber satalým Ayrý durma, caný cana katalým Adak bu can, kurban cana, can cana.
Aþký yargýlayan, yoksa kadý mý? Hiç bir zaman, unutturmam yâdýmý Her nefeste, “caným” diye adýmý O yâr ana, özden ana, can cana.
Elbette Cânân’la, bir olmak gâye Her þeyden farklýdýr, aþkta ki pâye Bu dünyada, kim âþýksa O yâre Yâr aþkýyla, aþka kana, can cana.
Elde deðil, kaynatýrsýn kanýmý Koza gibi sardýn, dört bir yanýmý Sen istersen, ben veririm canýmý Sen canýný, ver sen bana, can bana… Ýþte bu can, kurban sana, can sana…
05/11/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.