Ömrüm

(Aþk bir sokak deðil ki adres sorularak, aranarak bulunsun..Aþk yaþanarak öðrenilir ve her aþk kendini doðurur, büyütür, öldürür..)



Bir çýkmaz sokaðýn
Dik yokuþundayým
Yorgunum
Gideceðim bir yön yok
Durmak içinde uygun bir yer deðil
Devam etmeliyim
Ya geriye dönüp aþaðý yuvarlanacaðým
Ya da yolun sonunu bulacaðým

Hava bulutlu
Yaðmur yaðacak gibi
Uzun zamandýr güneþi görmüyorum
Ellerimde aðýr poþetler
Öylece yolun baþýnda bekliyorum


Kaderimle baþbaþa býrak beni
Býrak..
Benim için üzülme
Ne ilk aðlayýþým bu
Ne de son acý çekiþim olacak
Ýnan ki..
Ýçimde ki bu sýzý bir gün dinecek
Kuruyacak gözyaþlarým
Ve yaralarým kabuk baðlayacak

Sen bana aldýrma
Aldýrma..kimsesizliðime
Çaresizliðime..
Aðladýðýma bakma
Koþ!
Sarýl kendi yalnýzlýðýna
Benim yalnýzlýðýmda
Benimle yanma

Acýyarak bakma bana ne olur
Kaçýrma gözlerini gözlerimden
Ýþte karþýnda bir gerçek duruyor
Sende kendini buluyor

En büyük suçum sevmek oldu
Cezam ise yalnýzlýk
Hayattaki en büyük ödülüm
Bir çift yeþil gözdü
Derinliðine acýlarýmý gömdüðüm

Kaybettim hep sevdiklerimi
Tutamadým aþkýn ellerini
Kaderimi yazan
Ne güzel yazmýþ
Deðil mi?

Oy!
Beni bana býrakmayaným
Ömrümün yokuþlarýnda
Yalnýzlýðýma arkadaþ olaným
Tut ellerimi..
Zindanlara mahküm etme beni
Tut çýkar aydýnlýklara
Birlikte meydan okuyalým
Geç kaldýðýmýz yarýnlara.


Dil-ruba 05 Kasým 2010 Cuma
Sosyal Medyada Paylaşın: