ah, mimoza hayatla aramda boþluk olsada seni koklamaya bile kýymak dokunmak sana küskün çiçek
gecede görmek susarak haykýrmak uçmak istedikçe düþlerden kanadýn da ellerimden geri aldýn seni
kalbinde aðýrlýk mýydým ki attýn gözlerimi, gök yüzünü çalarak aþký aldatarak yüreðimde kaybolup gittin mevsimsiz
düþ görmek yaðmurlu günde damla damla konmak kuru ve çatlak dudaklara hadi mimoza uyandýr artýk gel açalým demir parmaklýklarý bak beyaz güvercinler tutsak orda getir avuçlarýnda deryalarý yýka gam, keder ne varsa
ve sür ellerini korda yanan alnýma aç ürkek kanadýnda ki ýþýðý biraz daha aydýnlansýn gecenin yüzü biraz daha mimoza okyanuslar mý sýðdýrdýn avuçlarýna siyahýn kaçý günlerden hangisi daha ne kadar var sabaha
gecenin güzel yüzü dolunay misafir sana doldur yýldýzlarý koynuna saçlarýnda parlasýn ýþýðý
’dur’ gitme kal öyle gecem sen aydýnlandý bak susarak haykýr içinde ki aþký duyarým ve her renginde yeni bir sabaha uyanýrým mimoza küskün çiçeðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.