Her þey bitti ki yeminle bundan sonrasý öncesi gibi hiç mi hiç olmayacak artýk
ve güneþsiz sonbaharlara açaçaðým artýk pencerelerimi güneþsiz solgun... ve öyle sýkýsýkýya giyineceðim ki rüzgar bir daha savurmaya yeltenmeyecek iriliðinden korkup gölgemin
her þey bitti anlýyormusun ? bitti...
hatýrlarmýsýn en son bir trenin çýðlýðýna karýþmýþtý sesim ki raylarý öpüþüm geliyor aklýma hala... ne olur þimdi açtýrma bana eski sayfalarý birbir yoruldum çünkü duruldum, akmamaya yeminli nehirler gibi
her þey bitti anlýyormusun ? yokluðun dayatsa da artýk bir ömür yalnýzlýk.
en çok da bu kente kýzýyorum bu kente her þeyi görüp kör ve saðýrý oynamasýna bir de.
bu kent az biraz sana benzemiyor deðil hani ? ki yýllardýr koyun koyuna yatýþýmýza aldýrmayýp bir anda renk deðiþtiriveriyor...
her þey bitti anlýyormusun ? þimdi hiç söylenmemiþliðine vuramasýn ya bu sözlerin.
Malazgirt’li
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.