...................en güzel yolculuðum olan Deniz’’e
gün gelir
insan kendi içinde yaþar karanlýðý
ayrýlýða kurmamýþtýk biz bu düþleri
ben seni bir baþýma sevmeyi göze almýþým
almýþým dünyayý karþýma
seni seyre dalmýþým
gün gelir
zaman geri saymaya baþlar
herkes kendi yüreðinin avlusunda ölür
kuþ uçtuðu yuvaya sýðmýyor þimdi
dudaklarýmda yarým kalmýþ bir öpüþmenin sýcaklýðýný arama
salýncaklardan düþürdüðün o çocuk ben deðilim
ne çabuk da yaþlandý gençliðim
gün gelir
kendi gölgesine tutunurmuþ insan
insaným
bizi neyle aklayacak zaman
omurgasý çatlamýþ bir tekneyim
sayfalarý yýrtýlýr seyir defterimin
rüzgar tutmuyor yelkenlerim
gözlerini açýk býrak
olur ya
gözlerine demirlerim
Ýsa Ýnan