Sesimin rengi yoktu. Kaným kýrmýzý aksa da... Duygularýmýn rengi yoktu Yapraklar yeþil olsa da... Hayallerimin rengi yoktu Gök maviye bulansa da... Her þey de bir renk olsa da Ben de yoktu... Saçým, gözüm, kaþým Hatta elbiselerim rengarenk olsa da Ýçimdeki yoklamanýn Bir adý yoktu Yüreðimin rengi olmamasý gibi... Bir tenha da kalan inançlarým, Bile bile susmuþtu Susmanýn rengi olmadýðýný bilse de...
Rengarenk dünya da, Deniz, gök, orman, hayatlar Çeþit çeþit renge bulansa da, Ben renksizdim. Ruhumun yalnýz limanýnda Usulca renksiz bir hayale uyuyorken Uykunun da bir rengi olmadýðýný bilerek Dalýyordum bir hayale, Saðý solu belli olmayan Gökkuþaðý hayatlarda Bir renk bulmaya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.