hiçbir söz,
vedasýna sadýk kalmayan kalbimin
yokluða dökülen nehirleri kadar iyi anlatamaz
gözlerimin kefenine hiçbir iklimin kâfi gelmediðini.
ve hiçbir mâzi,
ne kadar evirip çevirsen de
vaat edilen günler için bile
nasibini deðiþtiremez topraðýmýzýn.
biliyorsun,
ikinci el yaðmurlardan bitme
derme çatma çiçeklerdir benim payým.
bu yüzden ateþe verilsin
kuytunda saklý yeminlerim.
âþýklýðýna bel baðladýðým dudaklarýn kadar
buðusuna hasret teninde
sýr olmaktan çýksýn her izim.
kýymeti olmasa bile
sesine âþina bu þiir uðruna
ezberini bozsun artýk dilim.
çünkü hiçbir köz,
aðzýnda uðunan yanardað kadar
uyutulmasý imkânsýz deðildir.
ekim-2010/Ýstanbul