YÂR
Hep yâr der, yaþadýkça aylar ve günler.
Asýrlarca yaþasa, yâr diye inler.
Yâri görür, yâri solur, yâri dinler.
Gönle bulunmaz yâr, asla yârdan baþka.
Yâr diye inleyen, iþte bu gönlüdür.
Ancak yâr, bu gönle en büyük ödüldür.
Yârin dili kaktüs olsa, bana güldür.
Gönle bulunmaz yâr, asla yârdan baþka.
Yârdýr bilin, beni çaðdaþ Mecnun eden.
Yârdýr, beni sevda üzre Karun eden.
Kaybolurmuþ yârla, her tür sorun neden.
Gönle bulunmaz yâr, asla yârdan baþka.
Yâr görünür tüm çiçekler, hep gözüme.
Yâr hâkimdir, söylediðim her sözüme.
Yâr olmasa, kim bakar benim yüzüme.
Gönle bulunmaz yâr, asla yârdan baþka.
Mustafa EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.