Eylül Ayrılığın Yamağı

Mevsimler geçiyor zamanýn yama tutmaz yýrtýðýndan,
Ve zaman akýp gidiyor parmak uçlarýmýzdan,
Eylül çatýyor kaþlarýný,
Eylül, ayrýlýðýn yamaðý,
Islandýk karanlýk yaðmurlarda
Ve þimdi yalnýzýz.
Poyraz savuruyor anýlarýmýzý.



Oysa Dilan,
Kalbine emanet etmiþtim aþkýmý,
Kýyýsýnda kalmalýymýþým meðer,
Mavisine daldýðým gözlerinin.
Sevdikçe öldüm,
Öldükçe sevdim.
Ve kendimi kýrýk dökük anýlarda unuttum…



Dilan;
Silelim takvimlerden Eylülü,
Tomurcuða dururken dallar,
Bürünsün tennureye bedenlerimiz,
Üflendikçe kulaðýmýza ney,
Arþý öpelim alnýndan.



Dilan
Yok bizi avutacak yalan,
Haydi,
Deðsin tenime tenin
Gün aðarýr birazdan…



gülbeyaz sarýoðlu
ikibinonun/onuncuayýnýn/songünü
Sosyal Medyada Paylaşın: