Þehre indim’ de dün, baktým her çarþýya, Gördüm bir çarþýda, gümüþ saplý sazý Aldým köye vardým, baþladým çalmaya, Dinler Türkmen köyü, aðlar beyin kýzý.
Türkmen kýzý gitmiþ, baktým çeþmeye, Koþtum ben’ de vardým, hemen çeþmeye, Kahve gözler var gör, deðerdir görmeye, Tanýþmaya kalktým, yaptý hemen nazý.
Aman Türkmen kýzý, yandým beyin kýzý, Gördüm gönül verdim, yetsin yapma nazý, Baban baþlýk istermiþ gönlüm çoktan razý, Gönlüm sana vurgun, gel yapma þu nazý.
Daðlar yurt oldu bak, kaldým karda kýþta, Geçtim daðdan daða, her gün yattým yasta, Sevdim Tümken kýzý, benim gönlüm boþta, Gönlüm sana vurgun, gel yapma þu nazý.
Seni sevmiþken ben, kimler sevsin seni, Gönlüm sende varken, ölsem vermem seni, Gördüm Türkmen kýzý, neden sevmen beni, Gönlüm sana vurgun, gel yapma þu nazý.
Yüksel dertle dolu, düþmez saz elinden, Türkmen kýzý nazlý geçmez naz sözünden, Dertli Yüksel cýkmýþ gitmiþ’ de köyünden, Gezer köy, köy durmaz, çalar durur sazý.
A.Yüksel Þanlý er 10 Ekim 2010-10-10 Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.