Edirne’den-Ardahan’a,
Ayak bastýðýn her yerden,
Þehit kaný fýþkýrýyor.
Bir ses geliyor derinlerden.
Kulak ver gelen sese,
Atalarýn senden ne bekliyor.
Ne istiyor, iyice dinle.
Onlar ki þehit olup, hakka erdiler.
Vataný canlarýndan aziz bilip,
Bu topraklar için can verdiler.
Kavak yelleri esmesin baþýnda,
Her gün, soluduðun havanýn,
Lýkýr lýkýr içtiðin buz gibi suyun,
Hür ve özgürce, üstünde dolaþtýðýn,
Vatan topraðýnýn kýymetini bil..
Bu Vatan sana emanet.
Bu Vatan senin..
Maksatlarý seni etmekse sefil,
Topraðýna göz diken hainleri,
Ýç ve dýþ düþmanlarý,
Öyle bir bozguna uðrat,
Öyle bir bertaraf et ki; seni tanýsýnlar.
Yerlerde sürünsün,denize dökülsünler.
Eli kanlý, gözü dönmüþ düþmanlar,
Çil yavrusu gibi daðýlsýnlar..
Tek tek saklandýklarý yerleri bulup,
Yesin hepsini onlarýn, atmacalar,
Kartallar, akbabalar, leþ kargalarý..
Atana saygýn varsa, bu vatan benim,
Uðrunda bende, seve seve ölebilirim,
Diyorsan,
Sen olacaðýna sefil,
Onlar olsunlar, topyekun sersefil...
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.