Çekme Gönül Sen Bunca Gadayı
Çekme gönül sen bunca gadayý
Al baþýný yola çýkýver bitsin
Sen doðru ol eðri bulur belayý
Baþýn gurbet ele çekiver gitsin
Ya nasip de sana gelen dertlere
Sen hakka tevekkül ediver gitsin
Gece yarýlarý uyan uykundan
Üveys gibi deve güdüver gitsin
Þirin söz söyle sana sövene
Sana taþ atana gül atýver gitsin
El kaldýrma gönül seni dövene
Hakkýný helal et deyiver gitsin
Kamil insan cahil derdine düþmez
Sen cümle dertlere gülüver gitsin
Tok yer acýn ahvalin bilmez
Elindeki lokmaný bölüver gitsin
Cümle alem sana düþman kesilse
Sen Allah’a dost oluver gitsin
Her parçan bir tarafa atýlsa
Sen iman zýrhýyla doluver gitsin
Ýncinme cahilin attýðý taþtan
Onunda yüzüne gülüver gitsin
Gocunma kamilin attýðý taþtan
Saygý ve hürmeti sunuver gitsin
Cahil söyler sözü baþý aðrýtýr
Onunda hakkýný veriver gitsin
Kamil susar ama yürek yandýrýr
Hürmet ve saygýný sunuver gitsin
Söz uzar yol alýr daðlarý deler
Ferhat aþkýyla yaný ver gitsin
Þirin hayran ama yüreði titrer
Ferhat gibi aþýk oluver gitsin
Ýlmin ile övünen alimden sakýn
Cahilin yüzüne gülüver gitsin
Nefsini arýndýr zulümden sakýn
Mazlumun kanadý oluver gitsin
Cümle belalara duçar olsan da
Hicran alevi ile yanýver gitsin
Kara gecelere sýrdaþ olsan da
Karanlýða bir ýþýk yakýver gitsin
Muhammed Cemil Cömert
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMİL CÖMERT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.