Yaþamak varmýþ seninle, Bir sabahýn erken saatlerini. Paylaþmak varmýþ sonra Bir dilim ekmeði ve siyah zeytini. Bir fincan çayý yudumlamak, Gözlerinin kahvesinde. Yolculuklara çýkmak varmýþ, Ýpekten daha güzel teninde.
Kücücük ellerini tutmak, Sevmek, öpmek istermiþ gönül, Hayalin olmuþum bir de, Bunu da duymak istermiþ. Bakýþlarým, girerken gözlerinden, Neler anlatti bana, Ve ruhunun o paklýðýný, Yüzünde gördüðümde.
Fakat ne çare ki, Kavuþmak bir an gibi, Ayrýlýk bir asýr gelir ya insana, Yine gelmiþ, hasret treni, Son seyahatine de çýkayým, Birikmiþ gözyaþlarým, Az sonra akacaklar.
Saat sayýlý, vakit geliyor, Yüreðim çýrpýnýþlarda, Ayrýlýðýn hançeri, kýnýndan çýkmýþ, Acýmasýzca batacak kalbime, Ve ayaklarým gitmek istemese de, Katlanmak var kaderime.
Son öpüþmeler, son dokunuþlar, Gözlerde buruk veda, Ýçte titremek var, Sýcaklýðýndan kopunca. Üþütüyor beni bu ayrýlýþlar, Ýþte saat geldi ve son tik taklar. .............. .............. .............. Hoþçakal çiçeðim. Yine geleceðim.
Metin Eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.