Umut fakirin aþý, hayalâtýn mihengi, Mihrak olur bedene, sevgi ile nirengi, Ufukta taht kurunca, gökkuþaðýnýn rengi, Tadýna doyum olmaz, umut hayatla cenktir.
Umut mülk eyler dâim, ezhandaki efkârý, Ma’lum muvaffakiyet, ömründeki tek kârý, Uymaz bazen kimseye, dillerdeki ezkârý, Tâbi olursa beden, umut hayatla denktir.
Umudu her mekânda, sermemek gerek yere, Meðer ki zayýflasa, yenile birkaç kere, Umut hayat indinde, coþkun akan bir dere, Tul-u emel hayata, heyecandýr ahenktir.
Umudun en âlîsi, âhirete akmalý, Masivadan maada, hasenata bakmalý, Umur-u hayriyeyle, seyyiatý yakmalý, Toprak âhir umudun, yolculuðuna zenktir.
Umut fakirin aþý, garibin dert ilacý, Mazlumun hayat boyu, baþý üstünde tâcý, Umut insanoðlunun, hiç sönmeyen sirâcý, Talik olursa eðer, bu dünyadan bir fenktir.
14 Ekim 2010 / Mörfelden
Metin ESER
Lügatçe:
1. dörtlük: mihenk : Ölçü. mihrak : Hareket merkezi. nireng : Büyü, efsun.