Geri Dön Atam

gitmek zorunda mýydýn bu kadar erken
Dünya kadar insan seni severken

gökyüzünde bulutlarý gözlerin olarak görüyorum
þimþek þimþek çakarken

hayret ediyorum
bu kadar olumsuzluk yaþanýrken
keskin bakýþlarýyýn altýnda
nasýl dura biliyorsun oralarda

belki de
tutamýyorsun kendini
eminim bulutlarýn arasýndan damla damla süzülen
senin göz yaþlarýn

nasýl acý çektiðini
yüreðinin fýrtýnalarda nasýl savrulduðunu
içinden gelen duygunun
Samsun’a yeniden ayak basmak olduðu biliyorum

neden bu kadar erken gittin deniz gözlüm
nasýl bunca seveni terk ettin
saçlarýnda altýn sarýsý yýldýzlarý nasýl kaybettin

çoktandýr aðlýyor Türkiye gidiþinin ardýndan
deresinden
tepesinden
taþýndan ve topraðýndan çýðlýk çýðlýða
bu yalvarýþ bu haykýrýþlar senin için
gel nerdeysen

gör ki
karýþ karýþ satýldý Vatan’ýn her köþesinden

kovduðun düþmanlar geri dönüyor
sessiz sessiz sinsi sinsi farkettirmeden

bastýðý toprak inlerken riyakar ayaklar altýnda
sýzlarken kemikleri þehitlerimizin
gidiyor þahin gözlüm Vatan elimizden

uykular kaçar oldu
düþmanlar güler oldu
sýla hasreti yavaþ yavaþ kayboldu
gitmek zorunda mýydýn bu kadar erken

akýl olmayýnca baþta
laiklik aðýr hasta
Cumhuriyet kara yasta
ne olur dön barýþ gözlüm
bir daha gel Dünya’ya...


Sosyal Medyada Paylaşın: