Sesine eskimiþ yýllarým
Gölgende çýð yangýný
Bakýþýnda mahþer…
Ateþ ateþi yakar mý ?
Çözülüp çözülüp yeniden örüldüðüm
Suyun karþý kýyýsýna tutunduðum yerde
Tenha çýplaklýðým üstüne
Giydirilen ihanetin yosun rengi
Kanar kaygan zeminde
Aþkýn en dýþýnda yönüm sana
Kâbesindeysem kalbinin
Sen söyle !
Dönüþüm
Ýçinde hangi yana ?
Dilimde eskittiðin dualarla…
Her iç çekiþe gözyaþý
Durmaz dökülür insicamla
Yakarýþ bu
Umutla yarýþarak yaþlanmaya
Uzansam da
Engel deðil bilirim
Rüzgârýn dudaðýmdaki tuzu kurutmasýna
Bereket saðar gözlerim
O vakit gözlerinden
Adýný susmam ondan
Ondan sesine düþmanlýðým
Yaþam gerçeðidir
Damla denizde boðulmaz nasýlsa
Çoðalýþa suret
Yokoluþa asýl yazýlsa da
Varlýkla hiçlik hep koyun koyuna...
Güneþin yaðmura ihanetini
Rüzgâr çizer gökyüzüne
Rengârenk kalemlerle
Derinlerine seslensem bulutun
Ýhtirasla
Sonra göðün sancýlý þarkýsýna
Baðrýmda büyüttüðüm þiir kadar
(D) üþüyor olur muydu yine
Özlem ebesi karanlýk
Iþýðý öldürerek yazgýma…
Þükran AY
Þiirimi güne getiren saygý deðer kurul üyeleri ile okuyarak, yorum yaparak, puanlayarak desteklerini esirgemeyen çok deðerli gönül dostlarýma kâlbi þükranlarýmla.