SELANİKLİ TÜRK

Sene bin sekiz yüz seksen bir,
Selanik’te küçük bir bebek dünyaya gelir.
Kulaðýna ismini çaðýrýrlar; Mustafa,
Onunla bitecektir kaygý ve tasa.
Okul çaðý gelir artýk
Kucaðýný açar Mahalle Mektebi.
Baba kýzar hanýmýna, oðluna,
Alýr götürür Þemsi Efendi Okuluna.
Acý hüzün basar evi;
Ölür, çünkü evin reisi.
Toplar ana oðul bavulu,
Tutulur dayý evinin yolu.
Okutmak ister ana, oðlunu okutmak,
Okutup da, büyük adam etmek.
Olacaktýr zaten Mustafa, en büyük,
Bir cumhuriyet býrakacaktýr; Selanikli Türk.
Asker olur Mustafa asker,
Vatan hizmetinde bir nefer,
Çok deðil vatana bu hizmet,
Daha neler yapacaktýr, neler?
Askeri okulda ona Kemal derler.
Kemal olur onun adý,
Yükselir sürekli þaný.
Zeki, her yerde lider,
Kendini herkese ispat eder.

Sene bin dokuz yüz on beþ,
Düþman saldýrýr kalleþ kalleþ.
Kaçmaya baþlar Türkler geri
Kemal emri verir: “Ýleri”
Emreder vurulmayý, ölümü
Çözer bir kör düðümü.

Sene bin dokuz yüz on dokuz
“ Yok! Ýstiklal umudumuz”
Derken, Kemal gelir Samsun’a,
Anadolu, katýlýr Ýstiklal Savaþý’na

Sene bin dokuz yüz yirmi,
Açýlýr, Türk Millet Meclisi.
Kemal seçilir baþkan,
Kuva-yý Milliye birleþtirilir o an.
Kemal güvenir milletine
Baþlar istiklal harbine
Dört bir yanda duyurur sesini,
Atar bir milletin önüne kendini,
Doðuya diker göz Ermeni-Rus
Vatanýmý ister bir sürü soysuz.
Güneydoðuma girer Fransýz,
Öldürür, çoluk çocuðu bir sürü kansýz.
Batýda Yunan yakar, yýkar…
Ýngiliz Ýstanbul’da sel gibi akar.

Tüm bunlara çaredir.
Mustafa Kemal çarenin ismidir.
Ýnönüler darbedir,
Hepsi meclis emridir.
Sakarya’da yükselir ses,
Kabul olunmaz ateþkes.
Düþmanlar der: “Geldi sonumuz”
Yapýlýr büyük savaþ: Büyük Taarruz.
Biter savaþ, yenilir düþman,
Kemal’dir artýk baþkumandan.

Sene bin dokuz yüz yirmi üç
Kemal der: “Halkýn artýk güç”
Cumhuriyet’i ilan eder
Bir millet ona Atatürk der.

Mustafa Kemal Atatürk yapar görevini
Sýra sende “Ey Türk Gençliði”
Sen de ol, Selanikli Türk
Ýþte örnek sana,
Mustafa Kemal Atatürk…

Sosyal Medyada Paylaşın: