Üzgün gördüm sevgili, bugün seni. Senin üzüntünü bilmez mi sandýn? Ele verir bil ki; yüzün, gözün seni. Sen istesen beni, gelmez mi sandýn?
Sen yanarsan eðer, ben kül olurum. Seninle yeþerir, mavi gül olurum. Mutlu olacaksan, gelinliðe tül olurum. Sen gülünce beni, gülmez mi sandýn?
Sanma tarih oldu, öldü tüm Mecnun’lar. Âþýk ile maþuk için, ayný olsa tüm sonlar. Keremi daðlasa daðlar, aksa kanlar, Þimdi beni sen, daðlarý delmez mi sandýn?
Mustafa Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
merol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.