karanlýk bir namluya özenir gözlerin üzerime her doðrulttuðunda bakýþlarýný... korkarým ki failim olacaksýn birgün ? failim... kaným akmaz ama inan, ...akmaz pýhtýlaþmýþken bütün nehirler...
kimseler duymayacak kimseler görmeyecek nasýlsa
üstelik, bu þehir ve kaldýrýmlar alýþkýn böylesi... cinayetlere
ve gazetelerle örtmek kalacak sadece, gazetelerle sonradan meraklý gözlerle toplanan kalabalýklara. ve içlerinde hiç biri, tanýklýkta etmeyecek gözlerine alenen tetik düþürmüþken...
çocukluðuna verecekler sonra çocukluðuna her þeyi tasarlamýþken önceden... ve en fazla üç beþ yýl yatacaksýn biliyorum. biliyorum ki, sonrasý alabildiðine özgürlük, sonrasý deniz ve kumsallar... ama, ya gözlerin ! üstelik bütün mahsumluðunu da yitirmiþken... bir daha nasýl kucaklayabilirsin insanlarý... þöyle doya doya.
doðru ya ! bu ülke alýþkýn böylesi faili meçhul cinayetlere... bir eksik bir fazla ne farkederki artýk senin için...
26 Ekim 2010 Malazgirt’li
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.