farkýndayým
farzýmahal düþünlere yok yazýlýrken soluðum
aslýnda korkuyorum, kaçýyor
mutluluk kelimelerden öte deðilmiþ gibi
hayat kývancým eksik biliyorum
yaþama, býçaðý alýnmýþ kasap gibi bakýyorum
hayattan korkan çok uyurmuþ ya
iþte açýk gözlerle kendimi uyutuyorum
önümde çoktan seçmeli bir gelecek
binlerce odalý bir düþ deðil benim istediðim
yarýna açýlan o tek odalý huzurun kapýsýný arýyorum...
þahlanýyorum arada
þimþekler çakýyor alnýmda doludizgin
arada susuyorum ki; poyraza karþý izmir!
kýsmete yürüyen gelinler biniyor arada sýrtýma
beyazý gözümü alýyor almasýna da
ben hiç kararmasýn istiyorum ama...
duyabiliyor musun?
susarken konuþuyorum aslýnda
zor zamanlar korkutuyor beni
kor alevler söner belki bir gün
belki ay ýþýðýna mahkum olur kýnalý yapýncak...
üþüyecek belki, yorulacak
gittikçe uzaklaþýr ya her baþlangýç!
kolay deðil farkýndayým
zor hatta
hiç bir çekincesi olmadan rest çekmek hayata
vurgun yemiþ dalgýç gibi
küsmeden yeniden sarýlmak maviye,yarýnlara
kazýdýðýn gönül aðacýnda kayboldukça adýn
iþte;
yerinde çetin ceviz
yerinde nar gibi çoðalmak
ama her þartta
yarýnýn çorbasýna yine gülerek bayat ekmek doðramak
elbiseler yýpransa da
ne düþler
ne de sevgi hiç ama hiç azalmayacak...
mesela;
bir soda denizi kadar uçucu hýrslar
hep öpüp okþayacak deðil ya alnýndan kayayý
arada ýsýracak hatta dövecek de kýyýsýný dalgalar
eh arada sinekler de girecek içeri elbet
ama;
iþte ufaklarý görmeden büyük yaþamak olmalý
ve
Bihter’siz Aþka olmalý niyet ve vaki memnuniyet...
sadede mukabil yaþayacaðýz yüksek bir rahlede
karanlýktan hiç korkmadan
ay vakti yürüyeceðiz mesela el ele
gýpta edecek görenler
yere inmeyecek evet baþýmýz
ama çok da yükseklere bakmayacaðýz
aklýmýzýn yapraðýna yazýlacak en baþýndan
elbet bir kýþ vakti bizde öpeceðiz o topraðý dudaðýndan...
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.