içi geçmiþ ampul vakti gecenin
yakamoz yutarken içimdeki açlýk
sahil soðuk
tekil barýnan bir banký sobeledim
denizi çekmiþ burnumun
çektikçe içime eðreti dünleri
burnumdan gelen
dumanla karýþýk...
zaten hiç içime sýðmadýn ki...
panayýrlar yüzüyor denizde
karþýdan suya caka satýyor uyumayan bitiþik kent neonlarý
üzerime düþüyor sanki tüm yüksek binalar
tepemde þaki þehir kargalarý
suskunluk kana ,kana banarken tuzuna,yaðýna
mertçe ayrýlýk havasý çalýyor o çok bildik
vazoda boynu eðik,üç beþ forsa çiçek
ve çokça da...
yaðýyorsun üzerime doludizgin
düþler uçuþuyor rüzgâra yenik
yüzümde þakýyan yalancý bir müsterihlik
bulutlar desen ekose
yüzüm desensiz...
yanaþ yanýma hadi itiraf!
bak! kimseler yok
yalana da gerek...
aslýnda yüzümde senli acýlar
aslýn yüzümde
aslý, yüzümde
yüz sen...
bir fark düþüyor sadece gözlerimden, arttýkça ürpertim
baþým ,beynim patlýyor ,su dolmuþ kraterlerim
evet ,yine en ç e k i c i saatin
hep bu zamanlarda üryanlardan analar biriktiririm
batýyorum,saðýr umurlarýnýn dibine sere serpe
yine hükmünü tanýmaz kahýr halim depreþti
ne olacaksa olsun artýk
farketmesen de farketmez gibi iþte...
farketmesen de farketmez
farketmesen de
farketme sen
farketme
farket
fark
sen...
eksilen yine ben...
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.