Hayýr söyleme býrak bu þarkýda öyle kalsýn hiç söylenmemiþ gibi... ki mýrýldadýðýn bütün sözler bile yorgun bir devrimcinin sözleri gibi hücreleri dövmekte yalnýzca
sus söyleme bu þehir alýþkýn deðil her an, köþe baþlarýna pusu atýlýr yine dilin söylediðine deðil ama sözlerin anlaþýlamamazlýðýndan...
ne olur söyleme býrak bir çoban uyutsun kavalýyla bütün kaldýrýmlarý ki artýk hiç bir þarký dile getirmiyor yüreðin akýþýný
söyleme ki günü geldiðinde bir ülküsü olan bile çeliþmedi mi kendi diliyle ?
peki, þimdi sen söylersen þehir yeniden ayaklanmaz mý ? ihanet, bu kadar kolay dillenirken üstelik
ama ille de söyleceksen dilini tutamayýp bütün dillerde söyle... ki her kez dinlesin olmuyor deðil mi ? her telden... biliyordum, biliyordumda anlamýyorlar iþte...
hadi neyse, söyle... gayrý tutamam artýk seni "zaten, her (dil) kendi türküsünü söylemek için yaratýlmamýþmýydý ? "
en büyük ahmaklýklarý da "bir Karga’yý kafese koyup Bülbül gibi ötmesini beklemekti..."
ama olmadý iþte... olmadý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.