Yokluğuna Alışamadım

Ne felaketlere talimim vardý,
Yokluðuna da alýþýrým sandým,
Bitsin diyen sendin,kabul eden ben,
Ateþe atýldým,kavruldum,yandým.

Mutlu olmak için sevmiþtim seni,
Kedere boðdun bu garip bedeni,
Varsa aramýzda bir kara kedi,
Kar býrakmam bize bunu edeni.

O günler bir daha geri gelemez,
Yaþamayan deðerini bilemez,
Bu sözümü ömür boyu unutma:
“Seni benim kadar kimse sevemez.”
Sosyal Medyada Paylaşın: