Şanssız Bir Adam Diyor ki:

Çok þanssýzým!
Hiçbir iþim yolunda gitmiyor,
Ya ben yaþamayý bilmiyorum
Ya da hayat beni sevmiyor,
Tuttuðum dal bir kez de elimde kalmasýn,
Kokladýðým gül haftasýnda solmasýn,
Yine de eksik etmem duamý:
“Nolur artýk talihsizlik olmasýn! ”
Sabýr,sabýr,sabýr nereye kadar?
Bekliyorum,elbet bir gün düzlüðe çýkar,
Anlatmam da bunlarý hiç kimseye,
Ýçi de dýþý da hep beni yakar,
Roman kahramaný deðilim ki,
Mutluluk oyunlarý avutsun beni.

Dur kalemim kýrlma dur!
Bari bu sözlerimi bitireyim,
Dayan kaðýdým yýrtýlma!
Sabret de içimi dökeyim.

Talihin dönmeyince çabalar boþa,
Haykýrasým geliyor daðlara,taþa,
Hem aksilikler býrakmasýn yakaný,
Hem de gel mutlu yaþa!
Hayallerim vardý,hiçbiri gerçek olmadý,
Þans kapýyý bir kez bile çalmadý,
Ýnat etmenin ne anlamý var?
Çýrpýnacak gücüm bile kalmadý,
Adýmý kazýdýðým aðacý ertesi gün kestiler,
Sevdiðim çiçekleri acýmadan ezdiler,
Bu kadar aksiliðe can mý dayanýr?
Elim,kolum,ayaðým teker teker bezdiler,
Gün olur,þansým döner dedik avunduk,
Þikayet etmedik,daima savunduk,
Nasýl derim þimdi hayat þahane?
Bilirim ki bu sözlerin hepsi bahane,
Kalmadý küçük þeylerle avunacak halim,
Ýncine incine kýrýldý kanadým,kolum,
Her seferinde yeni bir umut,
Umutlarla yaþamak bir baþka zulüm!
Mutlu olmak için sebebim mi var?
Bir kez de düþeþ gel adi zar,
Aramaktan yoruldum ben mutluluðu,
Pes ettim artýk,benden bu kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın: