Bir Gün Öldüğümü Duyarsan
Eðer bir gün öldüðümü duyarsan,
Hiç çekinme,var gücünle sevin,
Düþünme; kýnarlar,ne derler diye,
Nasýl olsa o cansýz eser senin.
Günden güne erittin oyunlarýnla,
Ömrümü tükettin yalanlarýnla,
Zaten dünyanda bir fazlalýktým,
Mutlu ol geride kalanlarýnla.
Seninle hesabýmý mahþere býraktým,
Vebali boynuna,üzerinde hakkým var,
Bu dünya bir sýnav,zaman tez geçer,
Günahlarýn öbür dünyayý eder sana dar.
Bu dünyadan bir nimet götüremezsin,
Günahlarýn,sevaplarýn yanýna kalýr,
Ýnkar edecek yüzün bile olamaz,
Kutsal mizan gösterir hangisi aðýr.
Bir gün utanma duygusuna sahip olursan,
Sözlerim acý gelirse bil ki doðrudur,
Sen hiç acý çektin mi,nerden bilirsin?
Hiç düþünmedin mi bu da insanoðludur?
Çok mu elit insandýn da beni hor gördün?
O güzel yüz mü seni deðerli kýlan?
Hep sýkýntý verdin kýsa ömrümde,
Ne þanssýzmýþ gelip de seni bulan!
Benim gönlüm rahat,artýk sen düþün,
Herkes hakettiði yeri bulacak,
Topraktan gelmiþiz,ona döneriz,
Kainat bile bir gün yalan olacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.