İstemez!
Ýstemez!
Olmasýn, ölünce yanýmda dost sandýklarým
Taþýmak için dört kiralýk iþçim olsa da yeter
Olsun beni saracak bir karýþ topraðým
Beni defnetmek için bir iþçi yeter.
Sessiz doðdum, ben sessiz de ölürüm
Dost maskeli ne hainler bilirim.
Buzdaðýnýn arkasýný görürüm
Topraðým bana dost olarak yeter.
Yar dediðim yaraladý kalbimi
Dost dediðim paraladý bendimi
Üzdüm boþ hayaller için kendimi
Ahret de belki bu efkârým diner.
Kefenim beyazdýr, kaderim siyah
Kurdular önüme aþikâr tezgâh
Benim gideceðim o sonsuz dergâh.
Kapýlarýný açmýþ gelmemi ister.
Ýstemem bundan böyle güzel yarýnlar
Her derdin ardýnda mutlak sevinç var
Beni bunca yýldýr güldürmeyen yar
Artýk güldürse dahi ne anlamý var.
Cümle insanýn vardýr derdi içinde
Benim ýzdýrabým her an içimde
Her gülün dikeni var amma içinde
Gönül güle hasret ölmeyi ister.
18-09-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.