dað karaltýsýndan bakarken akþamlar uyur içimde ne çabuk geçmiþ zaman fakýnda olmadan çöker üstüme melankoli yaban güvercini kaçar penceremden
yüreðimde durgun sular el uzattýðým anýlar kadar ürkek göz bebeklerimde titrer mahsun nilüferler tan bile daha aðarmamýþken serap olur ýlgýn geceler
mevsime mahsus bir caným var yaralar derin seneler kadar yine gamlý bir bahar beklemekte ne zaman yaslansam geriye daðýnýk gölgeler de sevdalar dipsiz bir karanlýk gözlerin gözlerimde
þimdi gölgem siliyor yalnýzlýðýmý dönülmeyen gitmelerde gençliðim basarken yere çýplak ayakla soluyor þehir benden çok uzakta
dönsede arap saçýna içim bahar olur aþkýn karýþýk halinde yaðmur daðýtýrken çisesini göz yaþlarým birikir kalbimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.