SESSİZLİK LİMANI

Ýçimde kimsesizliðin hüznüyle bir akþamüstü
Hiç tanýmadýðým, alýþamadýðým bir þehirde
Dünya küçük, bir tanýdýk yüzle karþýlaþýyorum.
Sanki kýrk yýllýk dostmuþuz gibi
Oturup kar kümeleriyle göz göze
Silinmiþ anýlarý resimliyoruz.

Sessizlik limaným oluyor her ayrýlýkta.
Caddeler öksüz bir çocuk gibi ben
Bir kýþ, kapkara bir kýþ geçerken üzerimden
Uzaklara dalýyorum otelin penceresinden.
Çýplak dallardan yalnýzlýk doluyor içime
Sonra birden, ezgileri hiç deðiþmeyen
Cývýltýlar… Þakýmalar…

Ve bir de telesiyejin korkutucu tutkusu
Hop oturup hop kalkan yüreðime aldýrmadan
Bulut arkasýna bulut takmýþ yüzüyor.
Hüznü gözlerinde topluyor bir masum çocuk
En uzak uçurumlara çýrpar gibi kanatlarýný

Adalar düþlüyorum akþamýn seyrinde yýldýz yýldýz.
Yalnýzlýk zýrhlarýyla kuþatýlmýþ, dupduru
Düþmek isterken Kar Tepesi’nin doruklarýndan
Suya o mavi rengi veren, ömrü tükenmiþ gemilerle
Ýþitmiþ miydi, neydi bilmem iç sesimi kuþlar
Ayný anda, ayný aðýzla atladýlar yansýlara.


Altýn pencereli evdi belki düþlediðim
Belki okuma kitabýmýn orta sayfasýndan
Ansýzýn dokunacakmýþ gibi unuttuklarýmla
Tutuþacakmýþ gibi parmaklarýmda
Yaklaþtýkça izi siliniyordu yanýk kokulu bir geçmiþin
Eskiyen yüzler, eskiyen anýlar arasýnda

Yarý özgür adada buluyor insan kendini.
Ömrü boydan boya kaplanýnca sislerle
Ve böyle aðlamaklý viran günler ertesinde
Düþler filizlenip, yeni ben doðuyordu kendiliðinden.

O ilk tanýþtýðým yabancý daðlar
Garip gelen yüzler ve sesler arenasýnda
Zaman durduruyordu acemilik çarklarýný
Nerede mola versem oralý oluyordum.

Ýhtiþamlý heyecanlar, yepyeni sevinçlerle
Yýrtýlýyor kabuðu sessizlik limanýmýn usulca
Herkes dost görünüyor dostluða giden yolda.
Sessizlikse, deðiþmeyen limaným…



Sosyal Medyada Paylaşın: