Sen:Hep Gelmeyen!
1
kayýp :
ellerimde bir gençlik.
harmanýmý taþýdýðým dudaklarým kendi geçmiþine küfür
sorgularýmýn ey gece yarýlarý
karanlýk odamýn gecelerinde ruhumu soyunduðum
gündüzleri yýrtýlmýþ bir atý taþýdýðým çarþý suskunluklarý
bende onlarýn cevaplarý
onlarda benim çýkýþ yolum
arada hayatýma biçilmiþ:kapital bir din
neo-iman edenlerinin en parasýz kafiriyim
balta ve sap arasýndaki "oyun bozan bir söylem"in aynasý:
daðýnýklýðým adam olamadým,gitti;çok uzaklara,ta içimde bir ben kavmi..
adem kalamamýþ bir çaðdan alýpta baþýný...
2
dil yok söz yok kelimeler yok
oturuþ þeklimiz artýk ruhumuzun rengi
benim ellerim:
masamýn çekmecesine kitlediðim.
geceleri çýkarýp önüme koyduðum.
bana anlatýn dediðim...
bana susan ellerim
Avuç içlerimde açýlmayan bir kapý ah Rabbim beni terk mi ettin ?
3
sonra sen...
umudumu baðladýðým:sen:hep gelmeyen...
iliþtiðim sofra kenarlarýnda yarým aðzýmla öykündüðüm yutkunluk
sen: hep telaþlý
gözbebeklerimin kirvesi!
ayaklarým bir somun ekmek ,böl-
üþürken: adýmlarýmý döktüðüm kýrýntýlarýyla yolumu bulduðum
güvercinlerin çocukluðumu atlas diye ellerime kustuðu...
4
sabahlarý gözlerime hâr üflüyorum
içimde beter bir yanýk
ciðerlerimi yakýyorum
is üflüyorum...
hiçbir þey yüzündeki hüznü silemeyecek gözlerimden
bunu böyle bil
KAYIPKENTLÝ -MERSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.