Artvin'im
Gidenin, ardýndan büküp boynunu,
Gözyaþý Çoruh’tur aðlar Artvin’im.
Yeþilin, mavinin vardýr her tonu,
Daðlarýn sis duman baðlar Artvin’im.
Aydýn insanlarý güzeldir yurdu,
Bilinmez tarihi þehri kim kurdu.
Savaþ deðil, seni fakirlik vurdu.
Göçlerle doludur çaðlar Artvin’im.
Arhavi’de fýndýk Hopa’da çayýn,
Görmedi yatýrým yok idi dayýn.
Yusufeli kalktý gidiyor bayým,
Haline üzülür daðlar Artvin’im.
Þavþat, Ardanuç’un halleri acý,
Murgul madenine yoktur ilacý.
Köyde Nene, Dede her gün duacý,
Gurbete göçüyor Saðlar Artvin’im.
Barajla kelepçe taktýn Çoruh’a,
Selamlar yeniden þahlanan Ruha.
Lanet dereleri satan Güruha,
Erdal kemendini yaðlar Artvin’im.
Erdal DURSUN
17/10/2010 SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.