Titriyordu akþam, hüzne doyarken,
Saldý ikimizi, yalnýz geceye,
Tüllendi griler, ruhu soyarken,
Sýrlarý döküldü, nurlu heceye.
......Biz o akþam gamdan, besteler yaptýk,
......Hüzün oklarýndan, desteler yaptýk.! ..
Bilmedi o akþam, bu vuslat sondur,
Bilmedi tek yarýn, yaþanan gündür,
Günahsýz bir buse, en mutlu andýr,
Umuda sarýldý, daldý niceye.
......Biz o akþam aþktan ne çok emindik,
......Gizemli sonsuzun kalbine indik! ..
Hilali aðladý, düþte ecenin,
Ardýndan sýzladý nemli gecenin,
Seheri düðümdü bu bilmecenin,
Kutsadý melekler sundu yüceye.
……Biz o akþam aþký, nazar eyledik,
……Ömrün kalanýna mezar eyledik! ……
MUDANYA
almýla Kargülü almýla
Sevim YAKICI (ÇAKICI)
...........Bir 17 Ekim þiiridir..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.