(Nikâh tazeleme)
Kirpiðimin arasýna sýðdýrýrým yüzünü
Daha iki damla yaþým avucumu delmeden
Yakýþtýrmam aþkýmýza ölümün son güzünü
Gelmesini beklediðim mevsimlerde gülmeden
Aþkýmla yaktýðým sular görünüyor deryadan
Ölüm bekleyene inat dirilelim ziyadan
Günde zikrettiðim adýn bin yahut da iki bin
Elvedayý býrak diyor senin gönül sahibin
Sensizliðin korkusunu roman gibi yazarým
Uykumun rem evresinde beþ saniye bitmeden
Uzaklýðýn acýsýný ressam gibi çizerim
"Daðýn daða kavuþtuðu" hayalimden gitmeden
Yaþatalým bu düþleri göçmeden bu dünyadan
Ölüm bekleyene inat dirilelim ziyadan
Hasret lodosundan çýkýp, vuslat meltemine bin
Elvedayý býrak diyor senin gönül sahibin
Üstümdeki nazým süslü elbiseyi çýkartsam
Küskünlüðü bitirmeye yetmez mi nesirlerim
Sözlerime i mge koyup biraz aþký abartsam
Dönüþünü saðlamaz mý duyguna tesirlerim
Pembe umutlarla kurtar gözümdeki sepyadan
Ölüm bekleyene inat dirilelim ziyadan
Vebalinin bulutundan, haneme gelerek in
Nikâhýný arzuluyor senin gönül sahibin
"Yiðit düþer, yine kalkar" ondan çýðlýk atarým
"Kendim ettim kendim buldum" imzayý da atarým
Müjgan Akyüz/MAJ